Naast een initieel gevoel van machteloosheid evoceert de fotoreeks een beklijvende beleving van schoonheid. Verval en schoonheid, simultaan veroorzaakt door het scheppend vermogen van de natuur, laten beide een diepe indruk na.
De natuur neemt onherroepelijk bezit van hetgeen de mens op deze planeet opbouwt. Iedereen verliest vroeg of laat de strijd tegen de natuurwetten.
Toch getuigt het aftakelend mijngebouw van een ontroerende schoonheid.
De lege ruimtes trekken alle aandacht van de kijker. Met hun schilferende plafonds, verweerde muren en hun doorgroefde vloeren zijn het niet langer de vroegere functionele onderkomens van het mijnpersoneel en hun benodigdheden maar worden zij kunstobjecten op zich.