Mijnsite Beringen

Deze fotoreeks fungeert als stille getuige tussen een vergane werkelijkheid en haar achtergelaten artistieke en culturele sporen.

Ooit was het mijncomplex van Beringen hetwerkterrein van duizenden werknemers. Anno 2012 ontlokt haar verkommerd industrieel erfgoed een beklemmend, elusief gevoel - het oog in oog staan met een spooksite.

Toch ontsluiert deze chaos een subtiele schoonheid. Quasi kunst, geschapen door de natuur – struikgewas verweven met verroest metaal, het surrealistisch beeld van boompjes op een dakloze bovenverdieping, het door storm gecreëerd disharmonisch lijnenspel in afbrokkelende gebouwen, de alom aanwezige aardekleuren veroorzaakt door oxidatie en verwering.

Vanaf de mijnsite ontwaart de fotoreeks eveneens de sociale impact van de steenkoolexploitatie.

Het in één beeld vastleggen van spoorlijnen of grijper en het achterliggend landschap evoceert, als symbolisch beeld, de vestiging van vreemde culturen op Limburgse bodem.